Magia

Ciekawy jestem co powiecie na magię wierzycie w nią czy nie ?? Jeżeli ktoś odpowie w ankiecie proszę o uzasadnienie swojej odpowiedzi !

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Artur dnia Czw 14:51, 28 Cze 2007, w całości zmieniany 1 raz

Nie wierzę w magię, wierzę w cuda. Acz kolwiek czasem magicy robią takie sztuczki, że nie sposób w nią nie uwierzyć. Very Happy

Post został pochwalony 0 razy

również wierzę w cuda, ale nie w magię. Artur mała uwaga co do ankiety, rzadko, a nie żadko Wink

Post został pochwalony 0 razy

Tak dziekuję za uwagę !!

Post został pochwalony 0 razy

Nie ma sprawy Wink

jak się ma polonistkę w domu to jest sie uczulonym na błędy Rolling Eyes

Post został pochwalony 0 razy

A zdarzyło się wam kiedyś coś dziwnego ?

Post został pochwalony 0 razy

I owszem, ale to bardziej z duchami lub czymś innym z zaświatów mi się kojarzy. Rolling Eyes

Post został pochwalony 0 razy

Myślę, że wszyscy chętnie posłuchają twojej historii Smile

Post został pochwalony 0 razy

Ja wam mogę poopowiadać dziwne rzeczy, które mi się wydarzyły, ale to później, bo brat mi już marudzi... Smile

Post został pochwalony 0 razy

Dobrze. Opowiedzcie. Very Happy

Post został pochwalony 0 razy

Jak już wspomniała- tę historię bardziej wiążę z duchami niż z magią, ale mogę opowiedzieć, co mi tam...

Jak byłam na koloniach postanowiliśmy wywołać ducha, w tym celu zebraliśmy te potrzebne pierdołki, zawołałyśmy chłopaków, zrobiliśmy co trzeba, ale nic się nie działo. W nocy słyszałyśmy różne krzyki, trzaski, hałasy, a jak się na drugi dzień obudziłyśmy <ok. 06> w domku były powybijane szyby i rzeczy w pokoju były porozwalane..

i się śmiertelnie wystraszyłyśmy, bo tam żaden człowiek nie miał prawa wejść, tj. drzwi były zamknięte na klucz i na pewno chociaż jedna z 10 dziewczyn coś by usłyszała, bo w końcu tłukące się szkło zbyt ciche nie jest.

Post został pochwalony 0 razy

OMG! To moja historia ma związek z hmm...telewizorem xP Kiedy moja Babcia umarła, a Dziadek jeszcze żył, mieszkał z nami, ale był sparaliżowany, więc prawie cały czas leżał...pewnego dnia wyszliśmy z domu i został w nim tylko dziadek...kiedy wróciliśmy do domu, telewizor był włączony, choć przed wyjściem na bank go wyłączaliśmy! Dziadek raczej nie mógł się ruszyć, bo spał, a pilota nie mógł przypadkowo przydusić, bo leżał jakieś 2m d niego... jakiś czas później, po śmierci Dziadka historia powtórzyła się kilka razy...telewizor włączał się w środku nocy, i co najdziwniejsze na programie 0, a jak wiadomo przycisk "0" zajmuje na pilocie miejsce na samym środku, więc przypadkowe naciśniecie jest raczej niemożliwe... O.o

Mam jeszcze dwie, krótsze historie, ale to raczej związane z magią...

1. Kiedyś miałam w szkole wisiorek z ślicznym bursztynowym żółwikiem. Na dużej przerwie latałam po boisku, a potem na lekcji angielskiego ( po d.przerwie) zauważyłam, że wisiorka nie ma... nasza kochana Pani od Angielskiego bez problemu zgodziła się, żebyśmy poszły z Igą ( My Best Friend) go poszukać...gdy byłyśmy w lasku, zauważyłam na ziemi 20 zł. Bez słowa podniosłam je, nie mówiąc nic przyjaciółce...później szukałyśmy pod oknami stołówki...przy kratce na ziemi ( coś w rodzaju kanału ściekowego) znalazłyśmy sznureczek od wisiorka...było prawie pewne, że wisiorek wpadł do środka... Sad

Bliska płaczu powiedziałam, że dobrze, że przynajmniej znalazłam 20 zł. Iga spytała gdzie. Zaprowadziłam ją w to miejsce, a po chwili Iga schyliła się i podniosła z ziemi...MOJEGO ŻÓŁWIKA! To musiał być znak...

Druga historia zdarzyła się dość niedawno...razem z Igą (znowu Iga xP) byłyśmy na dworze i zbierałyśmy mirabelki. Robiłyśmy różne dziwne rzeczy m.in zastanawiałyśmy się, jak zarobić własną kasę w wakacje...było kilka możliwości, postanowiłyśmy iść do PKO i spytać, czy szukają kogoś do roznoszenia ulotek. Bank był zamknięty, ale w jego przezroczystej szybie zobaczyłam swoje odbicie i zauważyłam, że nie mam wisiorka, pamiątki po mojej najlepszej wakacyjnej koleżance - różowej połówki serduszka na czarnym sznureczku...wracałyśmy dokładnie tą samą droga i szukałyśmy wszędzie...w pewnym momencie, gdy byłyśmy w parku za 34, zauważyłam na ziemi coś czarno-różowego, co wyglądało zupełnie, jak mój wisiorek...szybko tam podbiegłam, ale okazało się, że to podłużna gałąź, na końcu której leżał różowy płatek kwiatu, gdy stałyśmy obok niej, z ręki zleciała mi bransoletka! To musiał być znak! Poszłyśmy w stronę wskazywaną przez gałąź i tam szukałyśmy zguby...niestety wisiorka nie znalazłyśmy, ale gałąź na ziemi i spadnięcie bransoletki akurat tam, nie mogło być przypadkiem...

No...i to na tyle... Razz

Post został pochwalony 0 razy

No to może masz jakieś kontakty z duchami tylko o nich jeszcze nie wiesz Question

Post został pochwalony 0 razy

HeHe

Znam parę historii o duchach, ale nie moich, bo kiedyś nas powaliło z IguEllą i wypożyczyłyśmy se książkę od duchach... Smile

Tylko nie wiem, czy je pamiętam tak dokładnie... Smile

Post został pochwalony 0 razy

Myślę, że fajnie by było je posłuchać Smile

Post został pochwalony 0 razy